دکتر محمد قهری
کلنی‌های مالاسزیا رستریکتا
منظره میکروسکپی از کشت مالاسزیا رستریکتا
نیازهای تغذیه‌ای برای رشد
به استثنای مالاسزیا پکی‌درماتیس، سایر گونه‌های مالاسزیا نیاز مطلق به لیپیدها دارند و بنابراین در محیط کشت آنها باید از اسیدهای چرب با زنجیره بلند استفاده شود. محصولات طبیعی به‌عنوان مکمل‌های غذائی در ترکیب محیط کشت آنها استفاده شده است و در اغلب موارد از روغن زیتون و یا جزء اصلی آن یعنی اسید اولئیک استفاده شده است و معمولاً این روغن در سطح محیط کشت قرار می‌گیرد. محیط کشت بهتر و مناسب‌تر برای شناسایی و شمارش کلنی این قارچ محیط کشتی است که در آن لیپید به‌صورت امولسیون در ترکیب محیط کشت بکار رفته مانند محیط اصلاح شده‌ی دیکسون آگار که توسط Leeming و Notman در سال ۱۹۸۷ شرح داده شده است. لیپیدی که در ترکیب این محیط کشت بکار می‌رود شامل اسید اولئیک، روغن زیتون، گلیسرول منواستئارات، تووین‌ها و لیپیدهائی است که در نمک‌های صفراوی و شیر گاو وجود دارند.
هرچند که رشد ایزوله‌های مالاسزیا در حضور گلوکز و آسپاراژین بخوبی تحریک می‌شود اما این ترکیبات جزء ضروری و اساسی برای جداسازی این مخمرها نیستند. رشد مالاسزیا پکی‌درماتیس به‌وسیله حضور لیپیدها در محیط کشت تحریک می‌شود اما این‌گونه برای رشد نیاز مطلق به لیپید ندارد و بنابراین برای جداسازی این‌گونه می‌توان از محیط‌های کشت معمولی آزمایشگاهی استفاده نمود. با این حال هنگام انتقال (پاساژ) این‌گونه از کشت اولیه بر روی محیط‌های کشت بعدی (که فاقد لیپید است) ممکن است دیگر رشدی صورت نگیرد و یا کلنی‌های کوچک و ضعیفی نمایان شوند.
جهت دانلود و مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید
